Luister jij naar jouw lichaam of ga je gemakkelijk voorbij aan waar jouw lichaam om vraagt? En is dat verstandig of niet?
Als je MS hebt ben je vaak eerder moe en naast alle andere klachten waar je last van kunt hebben is het dan extra belangrijk om te luisteren naar jouw lichaam. Ook als dat waar jouw lichaam om vraagt in strijd is met wat jij graag wilt of met het advies van je omgeving of de medische wereld. Of niet? Hoe ga jij daar mee om? Luister jij naar jouw lichaam?
Gea is een klant en vriendin van mij. Ze heeft MS. Een tijdje geleden vertelde ze mij dat, toen ze gediagnostiseerd werd met MS, ze prednison kreeg voorgeschreven. De prednison zorgde er echter helemaal niet voor dat ze zich beter voelde. Integendeel. Vanaf het moment dat ze prednison kreeg voelde ze zich raar. En het enige dat ze nog wilde was slapen.
Ze wilde niets liever dan luisteren naar haar lichaam en de hele dag in bed blijven liggen. Maar vanuit het ziekenhuis kreeg ze het advies daar niet aan toe te geven en zoveel mogelijk een normaal ritme te volgen. Om op tijd op te staan en haar gewone dagelijkse dingen te doen.
Dat deed ze.
Maar in plaats van dat ze zich beter voelde ging het bergafwaarts. Haar lichaam schreeuwde om slaap, om rust. En hoe meer ze de behoefte van haar lichaam negeerde hoe raarder ze zich ging voelen. Ze herkende zichzelf niet meer. Ze voelde zich meer een zombie.
Gea wilde graag naar de behoefte van haar lichaam luisteren. Maar de artsen adviseerden haar dat juist niet te doen.
Ze vroeg zich af of het wel zo’n verstandig advies was, om niet naar je lichaam te luisteren. Het advies van haar artsen ging uit van het idee dat als je, je maar gedraagt alsof alles normaal is, alles ook weer normaal zal worden.
Natuurlijk wilde Gea graag dat haar leven zijn gewone doorgang zou vinden. Dat het weer zo werd zoals het was voor MS.
En dat ze alles kon doen zoals ze het altijd gedaan had. Maar voor haar hielp het niet om de realiteit te negeren en haar lichaam daar toe te dwingen.
Eerlijk gezegd ben ik nog nooit iemand tegen gekomen die zich beter voelde door niet naar de signalen van zijn of haar lichaam te luisteren. Integendeel. Uiteindelijk moet je daarvan de consequenties dragen, van voortdurend over je grenzen gaan.
In mijn ervaring leidt niet luisteren naar waar jouw lichaam om vraagt niet tot een gelukkiger, gezonder en stabieler leven.
Maar juist tot oververmoeidheid, burn out, angst en een heel scala aan mogelijke klachten.
Hoe meer je de signalen van je lichaam negeert, hoe harder het gaat roepen dat het anders moet.
In het geval van MS is het zenuwstelsel al overprikkeld. Als een elastiek dat niet meer zo gemakkelijk terugveert wanneer je het uitrekt. Signalen van vermoeidheid negeren betekent dat je het zenuwstelsel in uitgerekte stand houdt, waardoor je de rek die er nog wel is nog meer op de proef stelt.
Dat veroorzaakt stress. En het laatste dat je wilt wanneer je lichaam al uit balans is, is meer stress. Dat vreet energie en zorgt voor spanning. Wanneer je niet luistert naar de behoefte van jouw lichaam, zorgt dit er vaak voor dat de symptomen Van MS waar je al last van hebt, verergeren. En als je al moe bent, ben je daarna pas echt uitgeput.
Je lichaam heeft het nodig om bij te tanken. Om te herstellen. Dat kan niet als je er maar aan blijft trekken.
Dat betekent niet dat je altijd moet luisteren naar wat jouw lichaam aangeeft.
Bijvoorbeeld als je iets heel graag wilt doen, ook al weet je dat het je uit zal putten. Dan kan de voldoening van dat je het toch gedaan hebt opwegen tegen de vermoeidheid die daarop volgt. En als je jouw lichaam daarna de tijd geeft om uit te rusten en te herstellen, blijf je op die manier in balans.
Wanneer je er echter standaard voor kiest om door te gaan wanneer jouw lichaam aan geeft dat het rust nodig heeft, zeg je eigenlijk tegen je lichaam: jouw behoefte doet er niet toe. En ook: ik vertrouw niet op wat je mij vertelt.
Dat je vertrouwen in je lichaam een deuk heeft opgelopen door de diagnose MS is niet raar. En misschien is het vertrouwen in jouw lichaam wel helemaal verdwenen.
Dat is niet iets dat je met een knip van je vingers kunt herstellen, mocht je dat willen.
Daar is tijd en geduld voor nodig.
Ook als het vertrouwen in jouw lichaam er op dit moment nog niet is kun je er wel voor kiezen om je lichaam serieus te nemen. Je kunt er voor kiezen om er op te vertrouwen dat, wat jouw lichaam je vertelt, waarde heeft. Dat er een reden is dat jouw lichaam je iets laat voelen.
Door vervolgens gehoor te geven aan waar jouw lichaam om vraagt help je jouw lichaam in het herstellen van haar balans.
Bij Gea ging het niet alleen om het advies om haar behoefte aan slaap te negeren maar ook om de medicatie die ze slikte. Die zorgde er voor dat ze zich steeds slechter ging voelen in plaats van beter.
Een arts mag misschien weten welke medicijnen werken tegen of bij MS. Maar er is niemand die beter weet of iets goed voor jouw lichaam voelt, dan jij zelf. En dat zou zeker mee moeten wegen in je besluit wat te doen.
Als er alarmbellen in je hoofd of lichaam af gaan, neem ze serieus. Als je, je ‘anders’, ‘raar’, ‘niet jezelf’ voelt, neem het serieus. En aarzel niet om te kijken naar de mogelijkheid van andere medicatie, een second opinion of een arts of ziekenhuis waar jij je meer thuis voelt.
Heb jij MS? Hoe ga jij om met de behoeftes van jouw lichaam? Luister je naar wat jouw lichaam aangeeft? Pas jij jouw planning daarop aan? Of laat jij je leiden door iets of iemand anders?