We denken en denken en denken de hele dag door. Wat zijn dat voor gedachtes die we zoal denken? Zijn ze leuk? Vrolijk? Angstig? Wantrouwig? Somber? Wanneer verandert denken in piekeren? En wat als je, je suf piekert, is daar iets aan te doen?
85 tot 90 procent van wat we denken zijn gedachtes die we al eerder hebben gehad en die weinig tot geen doel dienen. En vaak zijn het negatieve, oordelende, kritische gedachtes.
Sta daar eens bij stil….dat het gros van de gedachtes die door jouw hoofd gaan een herhaling is van wat je al eerder gedacht hebt. En dat ze niets toevoegen. En je vaak zelfs een rotgevoel bezorgen.
Stel je nu eens voor dat die gedachtes er niet zouden zijn…
Wat een rust.
Wat een ruimte.
Wat een vrijheid :-).
Denk je dat, dat kan? Je hoofd zo leeg maken?
Weet jij wat jij denkt? Of gaat dat zo vanzelf dat je er niet bij stil staat? Welke gedachte gaat er nu door je hoofd?
Je suf piekeren.
Een vriendin van mij zat niet lang geleden met de handen in het haar. Niets ging zoals zij het wilde en haar hoofd liep over van de zorgen, irritaties en onvervulde verwachtingen. Ze had het idee dat alles op haar schouders terecht kwam en dat iedereen naar haar keek voor de oplossing. Op haar werk en thuis. Gek werd ze er van.
Haar hoofd zat zo vol en ze was zo overprikkeld dat ze er niet meer uit kwam.
In de paar uur dat we daarover aan het praten waren probeerde ik, na een luisterend oor te zijn geweest, oplossingen te bedenken. Zowel voor het uiten van haar hoogoplopende emoties als het doorbreken van de negatieve spiraal waarin ze vast zat. Maar voor iedere oplossing wist ze tig redenen te verzinnen waarom dat niet zou werken.
Wat logisch was, want dat is precies de valkuil van vast zitten in je eigen denken: dat je niets anders meer ziet en nergens meer voor open staat.
Op een gegeven moment vroeg ik: ‘Wat als je gaat observeren wat je denkt?’
Haar boze antwoord was: ’Alsof ik daar tijd voor heb!’
Piekeren kan voelen als een verslaving.
En kan daarmee al snel aanvoelen alsof je er niets over te zeggen hebt, alsof het je overkomt. Maar de mens beschikt over een wonderbaarlijke gave: onze bewustzijn bestaat uit twee delen. Of wij bestaan uit twee delen. Wij zijn degene die denkt, voelt, ervaart. En we zijn de gene die zich bewust is dat hij denkt, voelt en dingen ervaart. En met dat laatste deel kun je, je eigen gedachtes observeren.
Stel je zelf de vraag: wat voor gedachte gaat er door mijn hoofd?
Juist als je vast zit in je eigen gedachtes, kan het helpen om daar uit te stappen en te gaan observeren wat je eigenlijk denkt. Mijn vriendin werd al moe bij het idee: moet ik dat ook nog doen! Terwijl ze het al zo druk had en haar hoofd overliep.
Maar de grap is dat uit je gedachtes stappen en ze observeren rust brengt. In je hoofd. In je lichaam. In je emoties. En in wat je doet.
Het leek haar een onmogelijk opgave. En iets waar je iemand voor nodig hebt om het je te leren.
Maar je hoeft er niets voor te kunnen. En je hoeft het niet te leren. Het enige dat je hoeft te doen is er voor te kiezen. Ook al is dat misschien maar een moment per keer. Misschien dat het eerst onwennig aanvoelt. Zoals de meeste dingen die je nog nooit eerder gedaan hebt. Maar het is niet moeilijk. Het is heel eenvoudig.
Ook al zegt je hoofd misschien van niet, het is zo simpel als er voor te kiezen. En jezelf de vraag te stellen: wat voor gedachte gaat er nu door mijn hoofd?
Wat voegt de gedachte die ik heb toe?
Zodra je, je bewust wordt van wat je denkt is het handig om je af te vragen of die gedachte iets toevoegt aan je leven. Wat voor gevoel bezorgt die gedachte jou? Want gedachtes veroorzaken emoties. En creëren onze ervaringen.
Piekeren zorgt per definitie voor een neerwaartse spiraal. En je hebt er niks aan. Piekeren lost niks op. Als er al een oplossing is, zie je hem waarschijnlijk niet omdat je zo wordt opgeslokt door je gepieker.
Wat wil ik doen met die gedachte?
Met dat jij je bewust bent van wat je denkt, heb je de keuze wat je met die gedachte doet. Wil je die gedachte houden? Of heb je liever een andere gedachte? Je kunt er voor kiezen de gedachte te vervangen door een die je een beter gevoel geeft.
Zoals ik in mijn blog van vorige week deed, toen ik werd opgeslokt door stress om de buren.
Door de hele tijd te denken aan wat er allemaal zou kunnen gebeuren voelde ik me steeds slechter. Ik besloot toen een affirmatie van Louise Hay aan de achterkant van mijn telefoon te plakken die mij iedere keer zou herinneren aan iets goeds. En daarmee mijn pieker gedachtes doorbrak.
Door positieve gedachtes voel je, je beter. Als je, je beter voelt, kom je tot betere ideeën en oplossingen. En je trekt er fijnere ervaringen mee aan.
Als je merkt dat je, je slecht voelt is de kans groot dat je gedachtes dat gevoel hebben veroorzaakt. Of in stand houden. Werp een kritische blik op wat je NU denkt. En stel jezelf de volgende drie vragen:
1. Is dit een gedachte die je wilt hebben?
2. Voegt hij iets toe aan jouw leven?
3. Maakt de gedachte je blij?
Als het antwoord nee, nee en nee is, wordt het misschien tijd om afscheid te nemen van die gedachte. Of die manier van denken. En te kiezen voor een nieuwe gedachte of een nieuwe manier van denken.
Jij bent de enige die bepaalt wat er door jouw hoofd gaat.
Het staat je vrij te denken wat je maar wilt. En het staat je ten alle tijden vrij om je gedachtes en overtuigingen aan te passen. Zo voelt het soms misschien niet, zeker als je al heel lang dezelfde gedachtes hebt of al heel lang iets gelooft. Maar je bent vrij om nu, op dit moment, te zeggen: die gedachte bevalt me niet, ik kies een andere!
Zie het als een huis. Als je er regelmatig schoon maakt en opruimt is het er veel aangenamer vertoeven. En de eerste stap is uit de maalstroom van automatische gedachtes te stappen en ze te observeren. Waarna je ze kunt ordenen. Bij het grofvuil kunt zetten. En nieuwe gedachtes toe kunt voegen.
Liefs,
Ilse